چای پر سفید و بیماری های قلبی عروقی: نیمی از مرگ و میر در جمعیت های غربی بالای 40 سال به دلیل بیماری های سیستم قلبی عروقی است که عامل اصلی پاتوفیزیولوژیک آن آترواسکلروز است.
آتروژنز یک فرآیند التهابی مزمن است که شامل یک فعل و انفعال پیچیده بین عناصر سلولی و خونی در حال گردش در سلول های دیواره شریان است. این فرآیند در سنین جوانی در شریان‌ها به‌عنوان انباشته شدن لیپیدها در ناحیه زیر انتیما رخ می‌دهد که به «رگه‌های چربی» معروف است.
رگه های چربی، متشکل از توده های زیر اندوتلیال سلول های فوم مملو از چربی، عمدتاً ماکروفاژها، ممکن است به پلاک های فیبری تبدیل شوند که نشان دهنده ضایعات مشخصه آترواسکلروز در حال پیشرفت است.
پلاک فیبری عمدتاً از سلول های ماهیچه صاف تشکیل شده و محصول سیتوکین های عمل GTC و فاکتورهای رشد است. پلاک های فیبری ممکن است دچار کلسیفیکاسیون، نکروز، خونریزی، زخم یا ترومبوز شوند تا ضایعه پیچیده ای را تشکیل دهند که بیشتر با آترواسکلروز بالینی مرتبط است.
متابولیسم لیپید معمولاً در CVD مختل می شود و افزایش استرس اکسیداتیو نیز گزارش شده است که در ایجاد CVD نقش دارد. سایر اختلالات مرتبط با CVD عبارتند از التهاب، تجمع پلاکتی و اختلال در عملکرد اندوتلیال.
گزارش شده است که فلاوان 3 اول چای بر این اختلالات تأثیر می گذارد. علاوه بر مولکول های آنتی اکسیدانی، فلاوان 3 اول ها می توانند پروفایل لیپیدی و انعقاد خون را تعدیل کنند.
در انسان، کاهش قابل توجهی (تقریباً 10 میلی گرم در دسی لیتر [0.25 میلی مول در لیتر]) در کلسترول لیپوپروتئین با چگالی کم پس از مصرف GTE گزارش شد.
کاهش مشابهی با یک کپسول حاوی GTE غنی شده با تافلاوین (375 میلی گرم) که روزانه مصرف می شد (Maron et al. 2003) و با 2 فنجان GT، حاوی تقریباً 250 میلی گرم کاتچین کل به دست آمد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.