فنوتیپ های هلو در ایران SH با گوشتی بسیار سفت، ترد و نرم شدن بسیار کم در هنگام رسیدن، همراه با تولید بسیار کم یا بدون تولید اتیلن مشخص می شوند.
نوع شناسی گوشت SH توسط یک صفت مغلوب منفرد تعیین می شود که به طور مستقل از صفات M و NM به ارث می رسد.
در مورد وضعیت بلوغ، میوه ها بهترین کیفیت ارگانولپتیکی و تجاری خود را در مرحله رسیدن ایجاد می کنند که شامل یک سری تغییرات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی بسیار هماهنگ و کنترل شده ژنتیکی است که میوه را خوراکی می کند.
تغییرات عمده در کیفیت میوه در طول رسیدن عبارتند از: تجمع رنگدانه اگزوکارپ، افزایش غلظت کل مواد جامد محلول، کاهش اسیدهای آلی، تبخیر شدن ترکیبات معطر و نرم شدن مزوکارپ.
همه این فرآیندهای بیوشیمیایی برای کیفیت بهینه میوه و افزایش تجارب مصرف کننده در خوردن، حیاتی هستند که برای افزایش مصرف هلو در سراسر جهان ضروری است. بنابراین، تعیین زمان برداشت و الگوهای بلوغ برای ارقام جدید هلو، چیدن آنها در بلوغ و کیفیت مطلوب و تحویل سریع آنها به مصرف کننده حیاتی است.
ژنوتیپ، تیپولوژی گوشت و وضعیت بلوغ همگی بر کیفیت میوه تأثیر می گذارند. با این حال، ترکیب فنلی میوه به نظر می رسد تا حد زیادی از نظر ژنتیکی و وابسته به رقم تعیین شود.
تنوع گسترده‌ای از محتوای فنلی و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی در میان گونه‌ها/ ارقام Prunus وجود دارد، بدون اینکه روند واضحی در شلیل‌های گوشتی زرد و سفید و هلو مشاهده شود.
غلظت کل فنولیک، فعالیت آنتی اکسیدانی و ویتامین C بالاتری را در هلو/شیلیل گوشت سفید نسبت به هلو گوشت زرد نشان داد. با این حال، ترکیب مغذی این میوه ها در مقایسه با هلوهای گوشت قرمز هلو که با زغال اخته (بیشترین در میان میوه ها) مطابقت دارند.
از نظر فعالیت آنتی اکسیدانی و غلظت کل فنول در میوه، کم در نظر گرفته می شود. با این حال، مطالعات کمی ترکیب فنلی هلو گوشت قرمز (یعنی گوشت خونی) را بررسی کرده است
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.