مردان اولین بار در عصر برنز اولین کمربند چرم مشهد اصل را بستند. آنها معمولاً برای اهداف تزئینی یا به عنوان وسیله ای برای حمل وسایل مورد استفاده قرار می گرفتند. مردان ابزار و اسلحه را می چسبانند.
زنان همچنین کمربند می‌بستند و گاه پلاک‌های برنزی می‌زدند که نشان‌دهنده رتبه در جامعه بود. این امر به ویژه در میان مردم اسکاندیناوی رایج بود. کمربند چرم مشهد اصل با توسعه و گسترش ما انسانها به ما چسبیدند.
همانطور که تکنولوژی و مد تغییر کرد، کمربندهایی که می پوشیدیم نیز تغییر کردند. قرن ها بعد، مردان زمان ژولیوس سزار برای حمل اشیا و به عنوان راهی برای بهبود تناسب تونیک های خود کمربند می بستند (اگرچه در آن زمان کمربندها واقعاً ماچو محسوب نمی شدند).
اگر بخواهید کلمه “کمربند سینچ” را در گوگل جستجو کنید، بسیاری از سبک های زنانه را کشف خواهید کرد. این نوع کمربند معمولاً از یک نوار پهن تشکیل شده است که با استفاده از توری یا یک بند در جلو متصل می شود. این طرح باعث می شود که کمر باریکتر به نظر برسد و به همین دلیل است که برای برخی آن را مد می دانند.
آنچه شگفت آور است این است که این نوع کمربند چرم مشهد اصل توسط سربازان روسی و اروپای شرقی در قرن نوزدهم معرفی شد. آنها معمولاً اکسسوری برای افسرانی بودند که برای اینکه کمر خود را حتی کوچکتر نشان دهند، کرست نیز می پوشیدند.
نیازی به گفتن نیست که کاریکاتوریست های آن دوره این را بسیار سرگرم کننده می دانستند و اغلب از آن به عنوان ماده ای برای تصویرسازی خود استفاده می کردند.
در حالی که اکثر کمربند چرم مشهد اصل در طول تاریخ به دلایل کاربردی یا مد روز پوشیده می شدند، برخی از آنها در واقع بسیار نمادین و قدرتمند به حساب می آمدند. سربازان سنگ‌های قیمتی را به آنها متصل می‌کردند تا در برابر دشمن مزایایی برای آنها فراهم کنند.
به عنوان مثال، ممکن است یک تکه کهربا برای دوری از چشم بد بدنام وصل شود، در حالی که اعتقاد بر این بود که آمتیست به جلوگیری از حملات کمک می کند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.